Over mij

Hoi!

Mijn naam is Ditha en ik ben 36 jaar jong.
Samen met mijn vriend en onze ontzettend leuke peuter-dochter ben ik woonachtig in mijn geboortestad Rotterdam.

Jarenlang heb ik onbewust meer in de overlevingsstand gestaan dan het leven kwalitatief ten volste te leven. Klachten die ik had, waren burn-out gerelateerd; een overprikkeld brein, pieken en dalen in energie en bij de dalen voelde ik mij misselijk en duizelig. Ook kon ik de hele dag door wel eten (snacken) en had ik stemmingswisselingen.
Ik stond niet te vaak en vooral niet serieus stil bij deze klachten 'die toch niet zo erg zijn en misschien wel gewoon bij mij horen?'

Een liefhebber van sporten ben ik al een goed aantal jaar; halve marathons, yoga, volleybal, krachttraining, zwemmen maar mijn grote passie ligt bij het surfen. Ik deed dit 6 uur per dag in de tijd dat ik in Costa Rica woonde.
Hier kon ik mijzelf in verliezen. Een passie waarbij je één met de natuur bent, veel vitamine D opdoet en waar je een strak lijf van krijgt; niets mis mee , toch? Ik putte mezelf fysiek compleet uit.
Dit over mijn eigen grenzen gaan, zit er al vanaf jongs af aan in; early life stress zorgt voor het continu aanstaan en het vaak niet voelen wat goed (en vooral wat niet goed) voor je is.

Toen ik in 2021 na een fijne zwangerschap en een 'dreamy' bevalling terechtkwam in een donker gat, dat ik pas na vele maanden (en alleen tegenover mijn partner en een aantal kennissen - dit voelde veiliger ofzo?) durfde te erkennen als een postpartum depressie, wist ik dat het zo niet langer kon; klachten niet serieus nemen, mezelf wegcijferen, de hele dag door een gejaagd, overprikkeld en gestresst gevoel ervaren, meerdere keren ontzettende haaruitval en broos haar ervaren en overspoeld worden door emoties en donkere gedachten. Mijn hormonen en vooral mijn stress-systeem hadden de absolute overhand én de regie gekregen in en over mijn leven.

Nu, op mijn 36e jaar, kan ik wel stellen dat ik veel te lang met klachten heb rondgelopen die ogenschijnlijk niet ernstig zijn, maar alsnog vaak super naar. De kwaliteit van leven moest een stuk hoger kunnen!
Ik ben me gaan verdiepen in intermittent fasting, koudetraining, het effect van meer groenten, yoga Nidra, rust en herstel, vitaminesuppletie en stuitte niet lang daarna op de opleiding Orthomoleculaire Therapie. 
Inmiddels ben ik ruim over de helft van de totaalopleiding en mag ik mijzelf Orthomoleculair Adviseur en Coach noemen.

Sinds ik de opleiding ben gaan volgen, ben ik erachter gekomen dat ik veel overmatig deed; sporten, eten, over mijn grenzen (laten) gaan. Deze patronen zijn compleet veranderd door - allereerst het moederschap en daarnaast - het bewustzijn dat ik heb gecreeerd door de juiste kennis op te doen en weer echt te leren voelen. Hier was heel wat voor nodig maar ik ben zo blij dat ik mezelf dit heb gegund en nog altijd gun.
Geen dag is exact hetzelfde maar dit hoeft ook niet en is ook niet realistisch. Kijk maar naar de golven op zee.
Wat wél realistisch is, is om achter de oorzaak te komen van jouw klachten en jouw lichaam en geest een reset te gunnen! Gaan we er samen voor?